In deze klas vond het volgende, interessante voorval plaats:

Tijdens het rekenen zagen we bij een leerling deze fout:   

60-1=69          70-2=78
 

We gingen met hem terugtellen.
Van 10 naar 0; van 20 naar 10 enzovoorts.
 

Daarna getallen opschrijven van 1 naar 30
en terugtellen met behulp van het blaadje.

Hierna zonder blaadje. Dat ging goed.

Volgende stap: één er af = ééntje minder = min één

10, één er af is 9.       Je mag ook zeggen: 10 – 1 =

30, één er af is 29.     Je mag ook zeggen: 30 – 1 =

Het was moeilijk, maar hij kon het volgen.

Hoeveel is nu: 10 – 1,  20 – 1,  etc.

Bij iedere opgave moest hij lang nadenken,
maar de antwoorden waren goed.
Ook als het “door elkaar” ging:
40-1    60-1   30-1
De antwoorden kwamen steeds sneller
en ook met -2 ging goed!

Met een goed gevoel lieten we de jongen weer zelf verder rekenen.

Wie schetst echter onze verbazing toen we twee uur later, tijdens de pauze, dezelfde sommen voorlegden en hij er niets meer van wist. De volgende dag tijdens het rekenen (hij was toen met een ander soort sommen bezig)  legden wij weer dezelfde opgaven voor.

Hij had alle antwoorden onmiddellijk goed!