dag in, dag uit
alleen op 'n heuvel
houdt de man.
met de verdwaasde grijns
zich volkomen stil

ik voel me soms een "fool on the hill",
'n toeschouwer die vanaf een heuvel
om zich heen kijkt, een beetje weemoedig.

(niet op 'n heuvel vanuit een gevoel van meerwaarde.
evengoed had ik kunnen zeggen:
een op 'n onbewoond eiland aangespoelde
die terug wil over het grote water)

kijkend vanaf de heuvel zie ik mensen rondlopen,
vertwijfeld soms of
opgewonden als kippen zonder kop,
niet wetend dat het een gouden ei is dat hen dwarszit.

mijn pogen om van de heuvel af te komen
 is voor een deel mijn motivatie om
vormingswerk te doen,
om in relatie met mensen bezig te zijn,
proberen te ontdekken wat leven is.

(misschien dat het meer is dan slapen, eten, werken)

vanuit het nooit aflatend gevoel
dat de dood het einde niet is, leef ik en kan ik alleen maar werken.
het gaat door met jou.

om je wat zicht to geven op mij,
deze inleiding op de inleiding.

met dank aan
 lennon & mccartney