H E E R S E R de gladde luchten spatten uit elkander hij schreed leven was enkle vlokken violette geur. hij at hij stond,
Hij schreed
en ruimte was hem soepel kleed
aan 't koele lijf.
en rode sterren walmden àl hun wonder
in wankelenden nacht.
en ruimte brak aan zijn metalen tred
en lucht verkromp voor zijn doorzengden zucht.
en aarde trok haar gillende spiralen
door schrompelenden nacht:
hij had geproefd.
atoom en kosmos beide,
en heersend was in ertsen greep
over den werveldans der elementen
d'ivoren glimlach van den stillen knaap.
scriptie marsman