oftewel:
De WC (westerse cultuur) kreeg, zoals we weten, vanaf 1600 extra wind in de zeilen door een vermogen, dat in de loop der jaren het reële geld excessief stuwde naar particulieren (patriciërs & patjepeeërs) die dat proces overigens "en passant la marée" laten betalen door de (virtuele) eigenaar van dat geld: Daan & zijn Onderdanen, oftewel De Staat.
Duurzaam varen, kapitalistisch vergaren, arbeid inklaren: Een Hollandse Daad.
De VOC, door wind en aandelen aangedreven, maakt met slavenarbeid van de wereld een
plunderparadijs.
Die particulieren bouwden domeinen als romeinen
met dit verschil, dat de keizer van Rome het geld dat hij investeerde in onze
regio door zijn domein(leen)heer weer liet terughalen als belasting, voor zover
we het niet als sier verbruikt hadden.
Bij ons gedroegen de
domeinheren zich, alsof geld van hen was.
Ze kochten een titel;
hun zoon een kasteel. Ze financierden de koning als waren ze de Bovendaan.
Die staat ziet toe dat hij niet valt.
De bovendanen weten zich vanaf 1800 meer & meer zeker van hun vermogen.
Uit wat verwilderde varianten van hun aandelenkip was het verzekeringsei gedarwineerd.
Vleugels voor de westerse economie, die meer en meer in handen
kwam van doyene families, ooit als marskramer of slavendrijver begonnen, door
domeindrift aangetast.
De globale acceptatie van de westerse economie kan door hen vanaf 1900 zelfs
politiek (militair &
diplomatiek) afgedwongen worden via naties afzonderlijk of in "geallieerd verband"
en wordt naar het lijkt, vanaf 2000 zelfs door de Verenigde Naties globaal
gedoogd. (Resolutie 1441= Oorlog Irak).
Die staat ziet toe dat hij niet valt.
Bovendanen hebben overwegend weinig
respect voor belangen van de samenleving als er geen statusversterkend profijt
is. Ze bedienen zich van juristen, media & reclame om hun gelijk
gewettigd te krijgen en manipuleren kunsten, sport & wetenschap om Daan's onderdanen
een goed gevoel te geven.
Ze omarmen de kunstenaars, stichten musea & geven
grote sommen aan goede doelen.
Ze weten zelfs parionetten in politieke posities te
plaatsen.
Die staat ziet toe dat hij niet valt.
Onderdanen lieten zich leiden door een mix van geloven, weten & berusten,
maar raken steeds meer een drom in de westerse schijnwerkelijkheid die soms
angstaanjagend wordt aangedreven door de hoeders &
herders van het virtueel vermogen:
economen en aanverwante sciëntisten, die zich in
steeds meer bochten moeten wringen om geloofwaardig te blijven &
reclamebureaus & massamedia, die steeds
uitzinniger verknipte aandacht vragen voor nieuwe idolen en sensatie-formats om aantrekkelijk
te blijven als kritiekloze katalysator in het omvormingsproces (de
vermaakindustrie) van kapitaalgestuurde verzekeraars & producenten.
Die staat ziet toe dat hij niet valt.
Daan ziet het geld van zijn staat verdwijnen naar bovendanen die er een
misleidend maar aanlokkelijk, virtueel vermogen tegenover weten te zetten voor zijn onderdanen.
De constructies voor de westerse economie & cultuur worden kunstmatig in stand gehouden.
"Achmea" zit overal achter.
Het abc van economie en samenleving (arbeider, boer, consument) wordt
"particulier" via een oude strategie die met "aantrekkelijke idolen"
(gewoon lekker doen wat je zelf leuk vindt) wordt
uitgezet door trendgoeroes van de economie & reclamerabbi's met
kijkcijferkanonnen om hun individuele domein te vergroten.
De burger wordt univee, voor de mal gehouden door de disposabele patroonheiligen van
de vermaakindustrie.
Die staat ziet toe dat hij niet valt.
Daan's vermogen wordt uiteindelijk
ook virtueel. De herenmentaliteitenmantel is in feite al zoiets.
Op zich is dat geen probleem, maar als de wc-mentaliteit of -normaliteit van de
vrije markt een misvatting blijkt
(en de omvangrijke, door het westen veroorzaakte staatsschulden wereldwijd en
de vlucht van het echte geld wijzen daar op),
dan krijgt de staat het voor zijn kiezen.
Want Daan heeft geen vermogen meer, slechts cijfers in twee kleuren.
De burger, ontdaan, zoekt zijn heil al in het "aanlokkelijk"
particularisme:
"Ieder
voor zich, verzekerd & wel."
Maar die weg naar een hemel loopt loopt uit op 'n hel.
Uiteindelijk zijn het de nieuwe domeinheren, die zichzelf extra verzekeren
van een royaal bestaan, ten koste
van Daan en zijn landgenoten.
De "abrupte correctie" die sommigen toch al verwachten, kan dan wel eens
een "agressieve correctie" worden.
De koning draagt virtuele kleren; de staat een virtueel vermogen.
Het proces van democratisering wordt door ondernemers gemanipuleerd.
Alleen een "hollandse houding" die een aanzet kan zijn
voor een
hervonden,
europese eenvoud
kan het onheil oplossen, zodat
een globale
economische uitputting
kan worden voorkomen.
oorzaken van het failliet van de
|
|
kortom:
|
ofwel:
|
Iconomy
Iconomie:
Idolate leer van kwalitatieve instandhouding
door zelfverrijking vanuit een
taxonomisch
te specificeren staat van zijn.
(iconomy gaat per definitie ten koste van een omgeving)
Idolity Idolheid:
(geesteshouding) staat van zijn waarin,
gevoed door politieke, educatieve of
religieuze motieven
een zelfversterkend effect ontstaat dat leidt tot
idolatrische overschatting van het eigen vermogen
in de ontwikkeling van de
mens.
n.b.: ondertussen reist een
royale nederlandse delegatie
met regelmaat
buitengaats
om het 400-jarig bestaan van
"de goede betrekkingen"
te vieren
de kraag van toen
is
de strop van nu
het meiresonne sanders-maradigma
de groene amsterdammer 9/1/2019
Veertien tips voor de volgende crisis
van Mirjan de Rijk:
voor als het opnieuw mis gaat
de groene amsterdammer is tegenwoordig
ook online per editie te koop
www.degroene.nl
in folio:
the homecoming of our flying dutchman
de ommekeer van
onze vliegende hollander
manhattan project 3.01
renergetic copyright 1998 nl 3022
bl 54 last update:
13-10-2020
disclaimer