|
"We hebben nu even geen tijd voor
koffie, Sam,
leg het brood maar in de keuken en doe er ook maar koekjes bij."
Ze knipoogde naar me en sloot
het zolderraam.
Aan het knarsen van het grind
hoorde ik, dat m'n vader naar de achterdeur liep.
De kleuterschool grensde aan de achtertuin
van m'n oma
en soms zag ik haar, als ik naar school liep achter het raam zitten.
Vanaf de straat zwaaide ik en zij wierp me dan
vanachter het raam en over het perkje in de voortuin
haar typische handwuif toe.
Ze knikte daarbij vriendelijk lachend.
Ik stak dan nogmaals mijn hand op
en liep verder naar school.
Even naar binnengaan deed je niet.
Alleen op zondag en met feestdagen
mochten we wel eens mee "op visite"
Die dag ging het anders...
Ik had mijn hand opgestoken en wilde weer verder gaan,
maar hoorde kloppen op haar raam.
Verschrikt keek ik om en zag haar wenken.
Dat was toch wel een beetje eng...
Bang & belangrijk voelde ik me,
terwijl het hekje open piepte.
Bij de voordeur wachtte ze me al op:
"Wat is er, janneman,
je zwaaide helemaal niet zo vrolijk als anders,
ga je niet graag naar school..?"
Verward probeerde ik 'n opwelling weg te
slikken,
maar die floepte m'n mond uit als een
te haastig verorberde hap:
"Mamma is ziek
en pappa vindt dat helemaal niet erg"
Ik was het eigenlijk alweer vergeten,
omdat m'n moeder,
nadat ze even had staan uitrusten tegen de muur,
me had aangekeken en iets had gezegd in de richting van:
"Het is alweer over. ga maar lekker naar
school."
Vlak daarvoor had ze ellendig voorover gehangen
boven de wasbak in de bijkeuken,
vlakbij de bakkerij.
Ik was wanhopig naar m'n vader gerend:
"Mamma is ziek, mamma is ziek."
Hij reageerde daar niet eens op.
Toen ik zijn broek vastpakte en met m'n vuist
tegen z'n been bokste,
duwde hij me weg
en mompelde iets onverschilligs.
Vol onbegrip was ik naar de bijkeuken
teruggelopen.
m'n moeder stond tegen de muur, handen op haar buik.
Toen ik het tegen oma vertelde,
legde ze een
hand op m'n hoofd en
trok me over de drempel tegen haar aan.
"Blijf maar een ochtendje hier,
dan kun je me helpen op zolder."
Ze schommelde op haar korte benen de hal door,
de trappen op naar boven.
Dit was de eerste keer, dat ik op die zolder
kwam..,
in de kelder was ik al eens op onderzoek uit geweest.
De huiver die een bijna tweehandengrote naaktslak bij me opriep,
kan ik nog steeds over m'n rug voelen griebelen.
Verder dan de overloop op de eerste etage
was ik echter nog niet durven gaan.
Bovengekomen opende oma het raam aan de
straatkant
en snudderde wat rond.
Onderwijl praatte ze over vaders & moeders.
en dat mijn moeder een engel was.
en dat alles lardeerde ze met grapjes...
Toen het tuinhekje piepte, beende ze naar
het raam:
"Ah, de postbode of je vader.
Kom, even kijken."
Het bonkte in mijn borst,...
straks zou m'n vader...
Ondertussen stond ze bij het raam en riep
naar beneden:
"Kijk eens, Sam, wie hier is."
Ze haalde me achter haar zwarte jurk vandaan.
Op m'n tenen kon ik net over de vensterbank
het hoofd van m'n vader zien.
"De zuster is ziek en de kinderen hebben een paar uur vrij"
verbaasd keek ik oma aan, die in m'n arm kneep.
Jan helpt me nu even op zolder."
Ze boog zich over de vensterbank en keek in
de mand,
waarin m'n vader z'n koopwaar droeg.
"We hebben nu even geen tijd voor
koffie, Sam,
.....leg het brood maar in de keuken
en
doe er ook maar koekjes bij."
Toen ze het raam sloot,
legde ze haar hand
op m'n schouder:
"zo, dat was dat.
Dan gaan we straks lekker koekjes eten & kaarten.
De zolder komt de volgende keer wel weer."
vroegste herinneringen
van peuter tot kleuter
het firmament
1945-1957 1957-1962 1962-1975
Hé, buur
|